Σε γενικές γραμμές τονίστηκαν τα εξής:

1) Το φαινόμενο του εκφοβισμού (bullying) και της βίας (violence) στον χώρο του σχολείου, στις πολλαπλές μορφές και διαστάσεις του, ευνοούμενο από την εξέλιξη της τεχνολογίας, το σύγχρονο τρόπο ζωής, την έλλειψη επικοινωνίας και έκφρασης συναισθημάτων και του πρόσφατου εγκλεισμού λόγω της καραντίνας, παρουσιάζει σημαντική αύξηση τα τελευταία χρόνια, τόσο στην Ελλάδα, όσο και τον διεθνή χώρο.

2) Ο εκφοβισμός και η βία ανάμεσα στους μαθητές μπορούν να πάρουν διάφορες μορφές, όπως, σωματικός και λεκτικός εκφοβισμός και βία (άμεσος ), κοινωνικός εκφοβισμός (έμμεσος), ηλεκτρονικός εκφοβισμός (cyber-bullying).

3) Αφορούν μια κατάσταση κατά την οποία ασκείται εσκεμμένη, απρόκλητη, συστηματική και επαναλαμβανόμενη βία και επιθετική συμπεριφορά με σκοπό την επιβολή, την καταδυνάστευση και την πρόκληση ψυχικού και σωματικού πόνου σε μαθητές από συμμαθητές τους, εντός και εκτός σχολείου.

4) Το φαινόμενο ενισχύεται από τη λάθος αντιμετώπισή του, καθώς τα περισσότερα περιστατικά αποσιωπούνται λόγω του φόβου του θύματος ή γιατί θεωρείται ότι στιγματίζουν τους θύτες, τα θύματα και το κύρος του σχολείου. Ωστόσο, οι επιπτώσεις που επιφέρει είναι πολλές και σοβαρές, τόσο στη σωματική και ψυχική υγεία, όσο και στην ψυχοκοινωνική ανάπτυξη του παιδιού, ενίοτε με επικίνδυνες συνέπειες και τραγικά αποτελέσματα. Συνεπώς αποτελεί ζήτημα της κοινωνίας και της δημόσιας υγείας.

Ευχαριστούμε θερμά την εξαίρετη κ. Άρια Σεβλιανού, η οποία για άλλη μια φορά ανταποκρίθηκε με προθυμία στην πρόσκληση που της απευθύναμε, αποδεικνύοντας έμπρακτα ότι  αποτελεί πολύτιμη αρωγό στις δράσεις του σχολείου μας.